ဦးဂိုအင္ဂါ ၀ိပႆနာ အေမးအေျဖ
=====================
ေမး ။ ။ ဒီညပိုင္း တရားထိုင္ရာမွာ ကၽြန္ေတာ္
ၾကာၾကာထိုင္ႏုိင္ၿပီး မလႈပ္မရွားေနႏုိင္တဲ့ထိုင္ပံုကို
ေတြ႔ခဲ့ၿပီး စမ္းထိုင္ၾကည့္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ဘာ
ေ၀ဒနာမွေပၚမလာပါဘူး။ အဲဒီပံုစံအတိုင္းဆက္ထိုင္
ရင္ ေ၀ဒနာေတြေပၚလာပါမလား။ ဒါမွမဟုတ္ရင္
ပံုစံေဟာင္းအတိုင္း ျပန္ၿပီးထိုင္ရရင္ ေကာင္းမလား။
ေျဖ။ ။ ေ၀ဒနာေပၚေစလိုလို႔ေတာ့ ပင္ပန္းတဲ့ပံုစံနဲ႔
ထိုင္ဖို႔ မႀကိဳးစားပါနဲ႔။ ထိုင္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ပံုစံေတြအေန
နဲ႕သံေခ်ာင္းေတြေပၚမွာထိုင္ခိုင္းရင္နည္းလမ္းက်ပါ့
မလား။ ကုိယ္ကိုမတ္မတ္ထားၿပီး ေ၀ဒနာေတြဟာ
အလုိအေလ်ာက္ေပၚလာတဲ့ထိုင္ပံုမ်ဳိးနဲ႔ သက္ေတာင့္
သက္သာပဲထိုင္ပါ။ ေ၀ဒနာေတြေပၚပါေစလို႔ တကူး
တက မႀကိဳးစားပါနဲ႔။ သူ႔အလိုလိုသာ ျဖစ္ေနပါေစ။
ေပၚမွာကိုေတာ့ စိတ္ခ်ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့
ကိုယ္ထဲမွာ ေ၀ဒနာေတြကရွိေနတာပဲ။ အရင္က
ရခဲ့ဖူးတဲ့ ေ၀ဒနာမ်ဳိးကိုခ်ည္း ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့အတြက္
မေတြ႔ရတာျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ တစ္မ်ဳိးတစ္ဖံုအေနနဲ႔
လာခ်င္လာတတ္တာပဲ။
----------------------------
ေမး ။ ။ ခုေတြ႕ရတဲ့ေ၀ဒနာေတြဟာ သိမ္ေမြ႕
လာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပထမထိုင္စက အေနအထား
ဟာ ၾကာၾကာၿငိမ္ၿပီးအေနႏုိင္ဘူး။ ထိုင္တဲ့ပံုစံကိုခဏ
ခဏ ေျပာင္းေပးေနရပါတယ္။
ေျဖ ။ ။ ပိုၿပီးထိုင္လို႔ေကာင္းတဲ့အေနအထားေတြ႔ၿပီ
ဆိုတာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေ၀ဒနာေတြသူ႔သ
ေဘာ အေလ်ာက္ပဲ သူေပၚပါေစ။ ေ၀ဒနာအၾကမ္း
စားေတြ ကုန္သြားၿပီး အႏုစားေတြေပၚေနတာျဖစ္ႏုိင္
ပါတယ္။ အဲဒီအႏုစားေတြကို စိတ္ကမွတ္ႏိုင္စြမ္းမရွိ
ေသးဘူး။ အဲဒါကုိ သိႏုိင္ေအာင္ အာနာပါနကိုလည္း
တစ္ခါတစ္ခါလုပ္ေပးပါ။ သမာဓိပိုေကာင္းလာၿပီးေတာ့
ေ၀ဒနာ အႏုစားေတြ ခံစားရတာကို သိလာပါလိမ့္
မယ္။
-------------------------------
ေမး ။ ။ အၾကမ္းစားေ၀ဒနာေတြေပၚတာ ပိုမ်ား
ေကာင္းမလား။ သူတို႔ေပၚလာတာဟာ အတိတ္က
သခၤါရေတြ ေပၚလာတာပဲမဟုတ္လား။
ေျဖ။ ။ ေ၀ဒနာၾကမ္းၾကမ္းေပၚလာတာကိုမွအတိတ္
က သခၤါရေတြလို႔ ပံုေသမေျပာႏုိင္ပါဘူး။ ကိေလသာ
ဆိုတဲ့ စိတ္ရဲ႕ညစ္ညဴးမႈေတြဟာ အႏုစားေ၀ဒနာမ်ား
အျဖစ္လည္း ေပၚတတ္ပါတယ္။ အၾကမ္းစားေတြကို
ခ်ည္းလာပါေစလို႔ စိတ္ကမေတာင့္တပါနဲ႔။ ၾကမ္းၾကမ္
ႏုႏုေယာဂီရဲ႕ကိစၥက ေပၚတဲ့ေ၀ဒနာကို မလြတ္တမ္း
သိ မလြတ္တမ္းၾကည့္ေနဖုိိ႔ပါ။
------------------------------
ေမး ။ ။ ဘယ္ေ၀ဒနာမ်ဳိးဟာ ဘယ္လုိသခၤါရေၾကာင့္
ေပၚတယ္လို႔ ေတြးၾကည့္ဖို႔လိုပါသလား။
ေျဖ ။ ။ အပုိသက္သက္အလုပ္ပါဗ်ာ။ အ၀တ္ေလွ်ာ္
တဲ့အခါမွာ အ၀တ္ျဖဴဖို႔က ပဓါန မဟုတ္လား။ ဘယ္
အစြန္းအထင္းက ဘာေၾကာင့္စြန္းထင္းခဲ့သလဲလို႔ျပန္
ေတြးေနဖို႔ လိုပါဦးမလား။ အ၀တ္ကိုဆပ္ျပာေကာငး္
ေကာင္းတိုက္မွ ျဖဴမွာေပ့ါ။ ေလွ်ာ္တာက စနစ္တက်မွ
လည္း ျဖဴမွာေပါ့။ ၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္းဆိုတဲ့ဆပ္ျပာကို
ရထားၿပီပဲ။ စိတ္ရဲ႕အညစ္အေၾကးေတြကို ဒီဆပ္ျပာနဲ႔
သာ ေလွ်ာ္ေပေတာ့ေပါ့။ ေ၀ဒနာရဲ႕ျဖစ္ေၾကာင္းေတြ
ေလွ်ာက္ၿပီးေတြးေနရင္ေတာ့ စိတ္ကို ဉာဏ္ကစားခိုင္း
ရာက်မွာေပါ့။ အနိစၥ၊ အနတၱကုိ စဥ္းစားျဖစ္မွာမဟုတ္
ေတာ့ပါဘူး။ ဒီလိုဉာဏ္ကစားေနလို႔ကေတာ့ ဒုကၡ
တြင္းမွ မထြက္ေျမာက္ႏုိင္ပါဘူး။
---------------------
ေမး ။ ။ ႐ႈမွတ္သူက ဘယ္သူတုန္း၊ ႐ႈမွတ္ခံရသူ
ခံရတဲ့အရာက ဘယ္ဟာတုန္းဆိုတာ စိတ္ထဲမွာ
မရွင္းပါ။
ေျဖ ။ ။ ဒီျပႆနာရဲ႕အေျဖကို စဥ္းစားဉာဏ္သံုးၿပီး
ေျဖလို႔ရွင္းမွာ မဟုတ္ပါ။ ကိုယ္တိုင္စမ္းစစ္ၾကည့္ရမွာ
ပါ။ ဒီကမၼ႒ာန္းအလုပ္လုပ္ေနကတည္းက ငါဆိုတာ
ဘယ္သူလဲ။ ဒီ ငါဟာဘယ္သူလဲ။ ငါ ကိုလုိက္ရွာ
ၾကည့္ပါ။ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ပါ။ ဘာမွ ငါရယ္လို႔ေပၚ
မလာရင္လည္း ေၾသာ္ ဒီငါဆိုတာ ထင္ေယာင္ထင္
မွားပါလားလို႔ သိလုိက္ပါ။
-------------------------------
ေမး။ ။ တခ်ဳိ႕သခၤါရေတြဟာ အက်ဳိးမဲ့အမ်ဳိးအစား
မဟုတ္ပါလား။ အဲဒါမ်ဳိးေတြကို မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္
လုပ္ဖို႔ လိုပါ့မလား။
ေျဖ ။ ။ အက်ဳိးရွိႏုိင္တဲ့ သခၤါရဆိုတာ ၀ဋ္ဆင္းရဲ
ကထြက္ေျမာက္ေရးအတြက္ အားထုတ္တဲ့အလုပ္
မ်ဳိးပဲရွိပါတယ္။ ၀ဋ္က လြတ္ေျမာက္ၿပီးတဲ့အခါမွာ
ေတာ့ သခၤါရကိစၥမရွိေတာ့ပါဘူး။ ေကာင္းက်ဳိးျပဳတဲ့
သခၤါရေရာ မေကာင္းက်ဳိးျပဳတဲ့ သခၤါရေရာဘာမွ်
မလိုအပ္ေတာ့ပါဘူး။ ဥပမာ ျမစ္တစ္ဖက္ကမ္းသုိ႔
ကူးသြားလိုသူသည္ ေဖာင္တစ္ခုကိုဖြဲ႔ၿပီးလွ်င္ ထို
ေဖာင္ျဖင့္ လိုရာဘက္ကမ္းသို႔ေရာက္ၿပီးက ေဖာင္
ႀကီးကို ေခါင္းမွာရြက္၍ ေဆာင္ယူသြားဖို႔လိုပါဦး
မည္ေလာ။ ဤဥပမာအတုိင္းပင္ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွအၿပီး
တိုင္ လြတ္ေျမာက္ၿပီးသူ ရဟႏၱာပုဂၢဳိလ္အဖို႔မွာကံ
ေတြကိုျဖစ္ေစေသာ သခၤါရတရားေတြကိုျပဳရန္
မလိုေတာ့ၿပီ။ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ေရးတြင္
ေကာင္းက်ဳိးေပးေသာ သခၤါရသည္ အရာမေရာက္
ပါ။ ကိေလသာစင္ၾကယ္ေရးကို ရရွိေရးသာ အဓိက
ျဖစ္သည္။
----------------------------
ေမး ။ ။ ၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္းစခါစမွာ မသာယာ
တဲ့ေ၀ဒနာေတြေပၚၿပီးေတာ့ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့
သာယာတဲ့ေ၀ဒနာေတြေပၚပါတယ္။ အဲဒါဘာေၾကာင့္
ပါလဲ။
ေျဖ ။ ။ ၀ိပႆနာလုပ္ရာမွာ အၾကမ္းစားေ၀ဒနာ
ေတြေပၚတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ ကိေလသာအၾကမ္း
ဆံုး အစားေတြကို ေရွးဦးးစြာသန္႔စင္ေစတဲ့သေဘာ
ပါ။ ဥပမာ ၾကမ္းျပင္ကုိ သျပက္လွည္းရာမွာ အစဦး
ဆံုး အမႈိက္သ႐ုိက္ေတြကို အၾကမ္းလွည္းပစ္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခါထပ္လွည္းရာမွာ ဖုန္မႈန္႔ေတြပဲပါပါတယ္။
တစ္ခါထက္တစ္ခါ ဖုန္မႈန္႔အႏုစားေတြကိုပဲ လွညး္စရာ
က်န္ပါတယ္။ အဲဒီဥပမာလိုပဲ။ ကမၼ႒ာန္း႐ႈခါစမွာၾကမ္း
တဲ့ကိေလသာေတြကို ပယ္ပစ္တုန္းမွာ မသာယာတဲ့
ေ၀ဒနာေတြ ေပၚပါတယ္။ သိမ္ေမြ႕တဲ့ကိေလသာ
ေတြ က်န္ေနတာကို ပယ္ရွင္းတဲ့အဆင့္က်ေတာ့
ေပၚလာတဲ့ ေ၀ဒနာေတြက ညင္သာပါတယ္။ ဒါကုိ
သာယာတဲ့ ေ၀ဒနာလို႔ ထင္ရပါတယ္။ အဲဒီလိုသာ
ယာတဲ့ေ၀ဒနာကို တပ္မက္မိရင္ အႏၱရာယ္ရွိပါတယ္။
အဲဒါဟာ တရားရဲ႕လမ္းဆံုးထင္ရင္ မွားပါလိမ့္မယ္။
ေ၀ဒနာမွန္သမွ်ကို သူေပၚတဲ့အတိုင္း သံေယာဇဥ္
ကင္းစြာနဲ႔ ႐ႈမွတ္ရပါမယ္။ အဲဒီလုိမွတ္ႏိုင္မွသာ
သခၤါရကိုျဖစ္ေစတဲ့ တံု႔ျပန္မႈပေပ်ာက္မွာပါ။
---------------------------------
ေမး ။ ။ ဆရာႀကီးေျပာသြားတဲ့အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္
တို႔တစ္ေတြမွာ ေဆးေလွ်ာ္ပစ္ဖို႔စိတ္အညစ္အေၾကး
ေတြ ရွိေနတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဆပ္ျပာလည္းရွိေန
တယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီကေန႔ကၽြန္ေတာ့မွာအဲဒီ
ဆပ္ျပာကုန္သြားၿပီလို႔ ထင္မိပါတယ္။ မနက္ပိုင္းတုန္း
ကတရားမွတ္ရတာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ ညေန
ပိုင္းက်ေတာ့ အလြန္စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းပါတယ္။
တရားထိုင္ရတာ ဘာအက်ဳိးရွိလို႔လဲေတာင္ ထင္မိခဲ့
ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့အထင္ေတာ့ တရားမွတ္လို႔
အလြန္ေကာင္းတဲ့အခါ ကိုယ္တြင္းမွာရန္သူကထ
လာပံုရပါတယ္။ အဲဒီရန္သူက ကၽြန္ေတာ့ကိုအား
ၿပိဳင္ၿပီး ရန္မူလာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အလဲထိုးခံလိုက္
ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ပ်က္အားငယ္မိပါတယ္။
အဲဒီလိုထပ္ၿပီးအႀကိတ္အနယ္ တိုက္ၾကဖို႔ကို ကၽြန္
ေတာ္ မႀကံဳခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ေရွာင္တိမ္းစရာနည္း
လမ္းေကာင္းမ်ား ရွိႏုိင္ပါသလား။
ေျဖ ။ ။ ဥပကၡာကို လက္မလြတ္ပါေစနဲ႔။ အဲဒီ
နည္းလမ္းဟာ အပိုင္ဆံုးနည္းလမ္းပါ။ ခင္ဗ်ားျဖစ္
ရပ္က သဘာ၀က်ပါတယ္။ တရားမွတ္လုိ႔ေကာင္း
တဲ့အခါမွာ စိတ္ကတည္ၿငိမ္ေနၿပီးေတာ့ မသိစိတ္
ထဲေရာက္ေအာင္ ထိုးေဖာက္ေရာက္ရွိေနပါတယ္။
အဲဒီလိုနက္နဲတဲ့အပိုင္းေရာက္သြားတဲ့အတြက္
အတိတ္က တံု႔ျပန္စိတ္ကို သြားလႈပ္ႏိႈးလိုက္သလို
ျဖစ္ၿပီးေတာ့ သိစိတ္အျဖစ္ေပၚေပါက္လာပါတယ္။
အဲဒီလို ေပၚလာတဲ့စိတ္က ညေနပိုင္းတရားထိုင္
ရာမွာ ခင္ဗ်ားကို အႀကီးအက်ယ္ဒုကၡေပးေတာ့
တာေပါ့။ ဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိးႀကံဳရတဲ့အခါမွာ ဥေပကၡာ
ကို အထူးလိုအပ္ပါတယ္။ ဥေပကၡာမ႐ႈႏုိင္ခဲ့ရင္
သခၤါရေဟာင္းရဲ႕လႊမ္းမိုးမႈခံေနရၿပီး တရားဆက္
မ႐ႈႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဥေပကၡာျပဳဖုိ႔ခက္ေနရင္အာနာ
ပါနျပန္ႏုလံုးသြင္းေနလိုက္ပါ။ ပင္လယ္မွာေလ
မုန္တိုင္းထန္ေနတဲ့အခိုက္မွာ သေဘၤာကိုေက်ာက္
ခ်ထားရပါတယ္။ မုန္တုိင္းဆဲခါမွ ေက်ာက္ဆူး
ျပန္တင္ရပါတယ္။ အာနာပါန႐ႈမွတ္တာဟာ
ေက်ာက္ခ်ၿပီးေနတဲ့သေဘာပါ။ မုန္တိုင္းဆဲသြား
ေတာ့ ေက်ာက္ဆူးျပန္တင္ သေဘၤာဆက္ထြက္
အဲဒီ ဥပမာလိုပဲ အခ်ိန္တန္ေတာ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕ရင္
တြင္းက မုန္တိုင္းလည္း စဲသြားမွာပါ။ ဒီလို
ျပႆနာႀကံဳရတာ ေကာင္းေတာ့လည္းေကာင္း
တာပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အဖ်က္တရား
ကို ထင္ရွားႀကံဳရဖူးတဲ့အတြက္ ေျဖရွင္းဖို႔အခါ
အခြင့္ရတာေပါ့။ ဥေပကၡာကိုသာလက္ကိုင္
ထားလိုက္ပါ။ အဖ်က္တရားဟာေပ်ာက္သြား
ပါလိမ့္မယ္။
အေနတတ္ပါေစ (၀ိပႆနာအားထုတ္ျခင္း)
ဦးတင္ဦး(ေျမာင္)
=====================
ေမး ။ ။ ဒီညပိုင္း တရားထိုင္ရာမွာ ကၽြန္ေတာ္
ၾကာၾကာထိုင္ႏုိင္ၿပီး မလႈပ္မရွားေနႏုိင္တဲ့ထိုင္ပံုကို
ေတြ႔ခဲ့ၿပီး စမ္းထိုင္ၾကည့္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ဘာ
ေ၀ဒနာမွေပၚမလာပါဘူး။ အဲဒီပံုစံအတိုင္းဆက္ထိုင္
ရင္ ေ၀ဒနာေတြေပၚလာပါမလား။ ဒါမွမဟုတ္ရင္
ပံုစံေဟာင္းအတိုင္း ျပန္ၿပီးထိုင္ရရင္ ေကာင္းမလား။
ေျဖ။ ။ ေ၀ဒနာေပၚေစလိုလို႔ေတာ့ ပင္ပန္းတဲ့ပံုစံနဲ႔
ထိုင္ဖို႔ မႀကိဳးစားပါနဲ႔။ ထိုင္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ပံုစံေတြအေန
နဲ႕သံေခ်ာင္းေတြေပၚမွာထိုင္ခိုင္းရင္နည္းလမ္းက်ပါ့
မလား။ ကုိယ္ကိုမတ္မတ္ထားၿပီး ေ၀ဒနာေတြဟာ
အလုိအေလ်ာက္ေပၚလာတဲ့ထိုင္ပံုမ်ဳိးနဲ႔ သက္ေတာင့္
သက္သာပဲထိုင္ပါ။ ေ၀ဒနာေတြေပၚပါေစလို႔ တကူး
တက မႀကိဳးစားပါနဲ႔။ သူ႔အလိုလိုသာ ျဖစ္ေနပါေစ။
ေပၚမွာကိုေတာ့ စိတ္ခ်ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့
ကိုယ္ထဲမွာ ေ၀ဒနာေတြကရွိေနတာပဲ။ အရင္က
ရခဲ့ဖူးတဲ့ ေ၀ဒနာမ်ဳိးကိုခ်ည္း ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့အတြက္
မေတြ႔ရတာျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ တစ္မ်ဳိးတစ္ဖံုအေနနဲ႔
လာခ်င္လာတတ္တာပဲ။
----------------------------
ေမး ။ ။ ခုေတြ႕ရတဲ့ေ၀ဒနာေတြဟာ သိမ္ေမြ႕
လာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပထမထိုင္စက အေနအထား
ဟာ ၾကာၾကာၿငိမ္ၿပီးအေနႏုိင္ဘူး။ ထိုင္တဲ့ပံုစံကိုခဏ
ခဏ ေျပာင္းေပးေနရပါတယ္။
ေျဖ ။ ။ ပိုၿပီးထိုင္လို႔ေကာင္းတဲ့အေနအထားေတြ႔ၿပီ
ဆိုတာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေ၀ဒနာေတြသူ႔သ
ေဘာ အေလ်ာက္ပဲ သူေပၚပါေစ။ ေ၀ဒနာအၾကမ္း
စားေတြ ကုန္သြားၿပီး အႏုစားေတြေပၚေနတာျဖစ္ႏုိင္
ပါတယ္။ အဲဒီအႏုစားေတြကို စိတ္ကမွတ္ႏိုင္စြမ္းမရွိ
ေသးဘူး။ အဲဒါကုိ သိႏုိင္ေအာင္ အာနာပါနကိုလည္း
တစ္ခါတစ္ခါလုပ္ေပးပါ။ သမာဓိပိုေကာင္းလာၿပီးေတာ့
ေ၀ဒနာ အႏုစားေတြ ခံစားရတာကို သိလာပါလိမ့္
မယ္။
-------------------------------
ေမး ။ ။ အၾကမ္းစားေ၀ဒနာေတြေပၚတာ ပိုမ်ား
ေကာင္းမလား။ သူတို႔ေပၚလာတာဟာ အတိတ္က
သခၤါရေတြ ေပၚလာတာပဲမဟုတ္လား။
ေျဖ။ ။ ေ၀ဒနာၾကမ္းၾကမ္းေပၚလာတာကိုမွအတိတ္
က သခၤါရေတြလို႔ ပံုေသမေျပာႏုိင္ပါဘူး။ ကိေလသာ
ဆိုတဲ့ စိတ္ရဲ႕ညစ္ညဴးမႈေတြဟာ အႏုစားေ၀ဒနာမ်ား
အျဖစ္လည္း ေပၚတတ္ပါတယ္။ အၾကမ္းစားေတြကို
ခ်ည္းလာပါေစလို႔ စိတ္ကမေတာင့္တပါနဲ႔။ ၾကမ္းၾကမ္
ႏုႏုေယာဂီရဲ႕ကိစၥက ေပၚတဲ့ေ၀ဒနာကို မလြတ္တမ္း
သိ မလြတ္တမ္းၾကည့္ေနဖုိိ႔ပါ။
------------------------------
ေမး ။ ။ ဘယ္ေ၀ဒနာမ်ဳိးဟာ ဘယ္လုိသခၤါရေၾကာင့္
ေပၚတယ္လို႔ ေတြးၾကည့္ဖို႔လိုပါသလား။
ေျဖ ။ ။ အပုိသက္သက္အလုပ္ပါဗ်ာ။ အ၀တ္ေလွ်ာ္
တဲ့အခါမွာ အ၀တ္ျဖဴဖို႔က ပဓါန မဟုတ္လား။ ဘယ္
အစြန္းအထင္းက ဘာေၾကာင့္စြန္းထင္းခဲ့သလဲလို႔ျပန္
ေတြးေနဖို႔ လိုပါဦးမလား။ အ၀တ္ကိုဆပ္ျပာေကာငး္
ေကာင္းတိုက္မွ ျဖဴမွာေပ့ါ။ ေလွ်ာ္တာက စနစ္တက်မွ
လည္း ျဖဴမွာေပါ့။ ၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္းဆိုတဲ့ဆပ္ျပာကို
ရထားၿပီပဲ။ စိတ္ရဲ႕အညစ္အေၾကးေတြကို ဒီဆပ္ျပာနဲ႔
သာ ေလွ်ာ္ေပေတာ့ေပါ့။ ေ၀ဒနာရဲ႕ျဖစ္ေၾကာင္းေတြ
ေလွ်ာက္ၿပီးေတြးေနရင္ေတာ့ စိတ္ကို ဉာဏ္ကစားခိုင္း
ရာက်မွာေပါ့။ အနိစၥ၊ အနတၱကုိ စဥ္းစားျဖစ္မွာမဟုတ္
ေတာ့ပါဘူး။ ဒီလိုဉာဏ္ကစားေနလို႔ကေတာ့ ဒုကၡ
တြင္းမွ မထြက္ေျမာက္ႏုိင္ပါဘူး။
---------------------
ေမး ။ ။ ႐ႈမွတ္သူက ဘယ္သူတုန္း၊ ႐ႈမွတ္ခံရသူ
ခံရတဲ့အရာက ဘယ္ဟာတုန္းဆိုတာ စိတ္ထဲမွာ
မရွင္းပါ။
ေျဖ ။ ။ ဒီျပႆနာရဲ႕အေျဖကို စဥ္းစားဉာဏ္သံုးၿပီး
ေျဖလို႔ရွင္းမွာ မဟုတ္ပါ။ ကိုယ္တိုင္စမ္းစစ္ၾကည့္ရမွာ
ပါ။ ဒီကမၼ႒ာန္းအလုပ္လုပ္ေနကတည္းက ငါဆိုတာ
ဘယ္သူလဲ။ ဒီ ငါဟာဘယ္သူလဲ။ ငါ ကိုလုိက္ရွာ
ၾကည့္ပါ။ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ပါ။ ဘာမွ ငါရယ္လို႔ေပၚ
မလာရင္လည္း ေၾသာ္ ဒီငါဆိုတာ ထင္ေယာင္ထင္
မွားပါလားလို႔ သိလုိက္ပါ။
-------------------------------
ေမး။ ။ တခ်ဳိ႕သခၤါရေတြဟာ အက်ဳိးမဲ့အမ်ဳိးအစား
မဟုတ္ပါလား။ အဲဒါမ်ဳိးေတြကို မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္
လုပ္ဖို႔ လိုပါ့မလား။
ေျဖ ။ ။ အက်ဳိးရွိႏုိင္တဲ့ သခၤါရဆိုတာ ၀ဋ္ဆင္းရဲ
ကထြက္ေျမာက္ေရးအတြက္ အားထုတ္တဲ့အလုပ္
မ်ဳိးပဲရွိပါတယ္။ ၀ဋ္က လြတ္ေျမာက္ၿပီးတဲ့အခါမွာ
ေတာ့ သခၤါရကိစၥမရွိေတာ့ပါဘူး။ ေကာင္းက်ဳိးျပဳတဲ့
သခၤါရေရာ မေကာင္းက်ဳိးျပဳတဲ့ သခၤါရေရာဘာမွ်
မလိုအပ္ေတာ့ပါဘူး။ ဥပမာ ျမစ္တစ္ဖက္ကမ္းသုိ႔
ကူးသြားလိုသူသည္ ေဖာင္တစ္ခုကိုဖြဲ႔ၿပီးလွ်င္ ထို
ေဖာင္ျဖင့္ လိုရာဘက္ကမ္းသို႔ေရာက္ၿပီးက ေဖာင္
ႀကီးကို ေခါင္းမွာရြက္၍ ေဆာင္ယူသြားဖို႔လိုပါဦး
မည္ေလာ။ ဤဥပမာအတုိင္းပင္ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွအၿပီး
တိုင္ လြတ္ေျမာက္ၿပီးသူ ရဟႏၱာပုဂၢဳိလ္အဖို႔မွာကံ
ေတြကိုျဖစ္ေစေသာ သခၤါရတရားေတြကိုျပဳရန္
မလိုေတာ့ၿပီ။ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ေရးတြင္
ေကာင္းက်ဳိးေပးေသာ သခၤါရသည္ အရာမေရာက္
ပါ။ ကိေလသာစင္ၾကယ္ေရးကို ရရွိေရးသာ အဓိက
ျဖစ္သည္။
----------------------------
ေမး ။ ။ ၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္းစခါစမွာ မသာယာ
တဲ့ေ၀ဒနာေတြေပၚၿပီးေတာ့ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့
သာယာတဲ့ေ၀ဒနာေတြေပၚပါတယ္။ အဲဒါဘာေၾကာင့္
ပါလဲ။
ေျဖ ။ ။ ၀ိပႆနာလုပ္ရာမွာ အၾကမ္းစားေ၀ဒနာ
ေတြေပၚတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ ကိေလသာအၾကမ္း
ဆံုး အစားေတြကို ေရွးဦးးစြာသန္႔စင္ေစတဲ့သေဘာ
ပါ။ ဥပမာ ၾကမ္းျပင္ကုိ သျပက္လွည္းရာမွာ အစဦး
ဆံုး အမႈိက္သ႐ုိက္ေတြကို အၾကမ္းလွည္းပစ္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခါထပ္လွည္းရာမွာ ဖုန္မႈန္႔ေတြပဲပါပါတယ္။
တစ္ခါထက္တစ္ခါ ဖုန္မႈန္႔အႏုစားေတြကိုပဲ လွညး္စရာ
က်န္ပါတယ္။ အဲဒီဥပမာလိုပဲ။ ကမၼ႒ာန္း႐ႈခါစမွာၾကမ္း
တဲ့ကိေလသာေတြကို ပယ္ပစ္တုန္းမွာ မသာယာတဲ့
ေ၀ဒနာေတြ ေပၚပါတယ္။ သိမ္ေမြ႕တဲ့ကိေလသာ
ေတြ က်န္ေနတာကို ပယ္ရွင္းတဲ့အဆင့္က်ေတာ့
ေပၚလာတဲ့ ေ၀ဒနာေတြက ညင္သာပါတယ္။ ဒါကုိ
သာယာတဲ့ ေ၀ဒနာလို႔ ထင္ရပါတယ္။ အဲဒီလိုသာ
ယာတဲ့ေ၀ဒနာကို တပ္မက္မိရင္ အႏၱရာယ္ရွိပါတယ္။
အဲဒါဟာ တရားရဲ႕လမ္းဆံုးထင္ရင္ မွားပါလိမ့္မယ္။
ေ၀ဒနာမွန္သမွ်ကို သူေပၚတဲ့အတိုင္း သံေယာဇဥ္
ကင္းစြာနဲ႔ ႐ႈမွတ္ရပါမယ္။ အဲဒီလုိမွတ္ႏိုင္မွသာ
သခၤါရကိုျဖစ္ေစတဲ့ တံု႔ျပန္မႈပေပ်ာက္မွာပါ။
---------------------------------
ေမး ။ ။ ဆရာႀကီးေျပာသြားတဲ့အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္
တို႔တစ္ေတြမွာ ေဆးေလွ်ာ္ပစ္ဖို႔စိတ္အညစ္အေၾကး
ေတြ ရွိေနတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဆပ္ျပာလည္းရွိေန
တယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီကေန႔ကၽြန္ေတာ့မွာအဲဒီ
ဆပ္ျပာကုန္သြားၿပီလို႔ ထင္မိပါတယ္။ မနက္ပိုင္းတုန္း
ကတရားမွတ္ရတာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ ညေန
ပိုင္းက်ေတာ့ အလြန္စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းပါတယ္။
တရားထိုင္ရတာ ဘာအက်ဳိးရွိလို႔လဲေတာင္ ထင္မိခဲ့
ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့အထင္ေတာ့ တရားမွတ္လို႔
အလြန္ေကာင္းတဲ့အခါ ကိုယ္တြင္းမွာရန္သူကထ
လာပံုရပါတယ္။ အဲဒီရန္သူက ကၽြန္ေတာ့ကိုအား
ၿပိဳင္ၿပီး ရန္မူလာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အလဲထိုးခံလိုက္
ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ပ်က္အားငယ္မိပါတယ္။
အဲဒီလိုထပ္ၿပီးအႀကိတ္အနယ္ တိုက္ၾကဖို႔ကို ကၽြန္
ေတာ္ မႀကံဳခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ေရွာင္တိမ္းစရာနည္း
လမ္းေကာင္းမ်ား ရွိႏုိင္ပါသလား။
ေျဖ ။ ။ ဥပကၡာကို လက္မလြတ္ပါေစနဲ႔။ အဲဒီ
နည္းလမ္းဟာ အပိုင္ဆံုးနည္းလမ္းပါ။ ခင္ဗ်ားျဖစ္
ရပ္က သဘာ၀က်ပါတယ္။ တရားမွတ္လုိ႔ေကာင္း
တဲ့အခါမွာ စိတ္ကတည္ၿငိမ္ေနၿပီးေတာ့ မသိစိတ္
ထဲေရာက္ေအာင္ ထိုးေဖာက္ေရာက္ရွိေနပါတယ္။
အဲဒီလိုနက္နဲတဲ့အပိုင္းေရာက္သြားတဲ့အတြက္
အတိတ္က တံု႔ျပန္စိတ္ကို သြားလႈပ္ႏိႈးလိုက္သလို
ျဖစ္ၿပီးေတာ့ သိစိတ္အျဖစ္ေပၚေပါက္လာပါတယ္။
အဲဒီလို ေပၚလာတဲ့စိတ္က ညေနပိုင္းတရားထိုင္
ရာမွာ ခင္ဗ်ားကို အႀကီးအက်ယ္ဒုကၡေပးေတာ့
တာေပါ့။ ဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိးႀကံဳရတဲ့အခါမွာ ဥေပကၡာ
ကို အထူးလိုအပ္ပါတယ္။ ဥေပကၡာမ႐ႈႏုိင္ခဲ့ရင္
သခၤါရေဟာင္းရဲ႕လႊမ္းမိုးမႈခံေနရၿပီး တရားဆက္
မ႐ႈႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဥေပကၡာျပဳဖုိ႔ခက္ေနရင္အာနာ
ပါနျပန္ႏုလံုးသြင္းေနလိုက္ပါ။ ပင္လယ္မွာေလ
မုန္တိုင္းထန္ေနတဲ့အခိုက္မွာ သေဘၤာကိုေက်ာက္
ခ်ထားရပါတယ္။ မုန္တုိင္းဆဲခါမွ ေက်ာက္ဆူး
ျပန္တင္ရပါတယ္။ အာနာပါန႐ႈမွတ္တာဟာ
ေက်ာက္ခ်ၿပီးေနတဲ့သေဘာပါ။ မုန္တိုင္းဆဲသြား
ေတာ့ ေက်ာက္ဆူးျပန္တင္ သေဘၤာဆက္ထြက္
အဲဒီ ဥပမာလိုပဲ အခ်ိန္တန္ေတာ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕ရင္
တြင္းက မုန္တိုင္းလည္း စဲသြားမွာပါ။ ဒီလို
ျပႆနာႀကံဳရတာ ေကာင္းေတာ့လည္းေကာင္း
တာပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အဖ်က္တရား
ကို ထင္ရွားႀကံဳရဖူးတဲ့အတြက္ ေျဖရွင္းဖို႔အခါ
အခြင့္ရတာေပါ့။ ဥေပကၡာကိုသာလက္ကိုင္
ထားလိုက္ပါ။ အဖ်က္တရားဟာေပ်ာက္သြား
ပါလိမ့္မယ္။
အေနတတ္ပါေစ (၀ိပႆနာအားထုတ္ျခင္း)
ဦးတင္ဦး(ေျမာင္)
No comments:
Post a Comment