အဆိုးကို အသံုးခ်ျခင္း
================
ေလာကမွာ ဥာဏ္မရွိသူအတြက္ အဆိုးေၾကာင့္ ဂုဏ္ပ်က္တတ္ေသာ္လည္း ဥာဏ္ရွိသူအတြက္ေတာ႔ အဆိုးေၾကာင့္ပဲ
ေကာင္းဂုဏ္တက္ရပါတယ္။
ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အရဟံဂုဏ္ေတာ္ကိုပဲ ၾကည့္ပါ။ အဆိုးဆံုးကိေလသာကို အေကာင္းဆံုးနည္းနဲ႔ အၾကြင္းမဲ႔ လံုးဝအနိုင္ယူနိုင္လို႔ ရထားတဲ႔ ဂုဏ္ပုဒ္ပါ။ ကိေလသာအဆိုးေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ဂုဏ္တက္ရတာပါ။
အဆိုးဆံုးကို နိုင္ထားလို႔ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သြားတာကိုး။
တရားက်င့္တာဟာ ဆင္းရဲအပူနဲ႔ ရင္ဆိုင္လာရင္ ေနာက္ဆုတ္အရံႈးေပးဖို႔ မဟုတ္ဘူး။ အားၿပိဳင္အနိုင္ယူဖို႔သာ ျဖစ္တယ္။
သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ ဆိုးဝါးတဲ႔ ဆင္းရဲအပူကို နိုင္လို႕ရတဲ႔ အေကာင္းဂုဏ္ပဲ။
ဆိုးဝါးတဲ႔အနာေရာဂါဟာ ေဆးဝါးအာနိသင္နဲ႔ ေဆးဆရာရဲ႕စြမ္းအင္ကို ေဖာ္ထုတ္ေပးတတ္သလို ရုပ္နာမ္ခႏၶာဆင္းရဲနွင့္ ကိေလသာ အပူရွိန္မ်ားဟာလည္း တရားစြမ္းအင္အာနိသင္နွင့္ သူေတာ္ေကာင္းစြမ္းအားကို ေဖာ္ထုတ္ဂုဏ္တင္ေပးတဲ႔ တြန္းအားႀကီးမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။
ေရာဂါႀကီးေလ ေဆးဆရာအစြမ္းနဲ႔ ေဆးအစြမ္း ပိုၿပီး ေပၚလြင္ေလ ျဖစ္ရသလို ဒုကၡအပူႀကီးေလ လူ႔အစြမ္းနဲ႔ တရားအစြမ္း ပိုၿပီး ေပၚလြင္ထင္ရွားလာေလသာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
ေလာကမွာ ဘယ္အရာမဆို အေကာင္းရဲ႕ ႀကံ႕ခိုင္မႈကို
အဆိုးနဲ႔ စမ္းသပ္ရတာပါ။ အဆိုးနဲ႔ နည္းမ်ိဳးစံု အစမ္းခံနိုင္မွ အေကာင္းလို႔ အတည္ျပဳၾကပါတယ္။
လူ႔သႏၲာန္မွာ တရားစြမ္းအား တက္ မတက္ သိလိုလွ်င္
ကိေလသာျဖစ္စရာအာရံု ဆင္းရဲဒုကၡ ေလာကဓံ အာရံုမ်ားနဲ႔ စမ္းသပ္ၾကည့္ရတယ္။ အစမ္းခံနိုင္ရင္ တရားစြမ္းအား တက္ေနၿပီလို႔
သိနိုင္တယ္။ အစမ္းမခံနိုင္ရင္ ဘာမွ မရွိေသး၊ ဘာမွမစြမ္းေသးလို႔
နားလည္ရပါတယ္။
လူ႔ဘဝအဆိုးေတြဟာ လူကို ေအာက္ကို လိမ္႔က်သြားေအာင္ တြန္းခ်ပစ္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အေပၚကို တက္သြားေအာင္၊
လူ႔အရည္အခ်င္း ျမင့္မားသြားေအာင္ တြန္းတင္ေပးတဲ႔ တြန္းအားႀကီးေတြ ျဖစ္လို႔ လူရဲ႕ တကယ့္ေက်းဇူးရွင္ႀကီးေတြပါ။
အဆိုးကို ခံနိုင္မွ တကယ္႔ လူ႔စြမ္းအားပါ။ အဆိုးကို ခံနိုင္ဖို႔ လိုသလို အေကာင္းကို ခံနိုင္ဖို႔လည္း သတိထားေနရမွာပဲ။ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ႔ ေလာကထဲက အေကာင္းဆိုတာ အခ်ိန္မေရြး အဆိုးဘက္ကို ေျပာင္းလဲသြားတတ္တာေၾကာင့္ပါ။
တိပိဋကဓမၼာဘ႑ာဂါရိက ( ေယာ ) ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ တိပိဋကဓမၼလက္ေဆာင္တရား
ေတာ္မ်ား စာမ်က္နွာ ၅၅၉ မွ။
================
ေလာကမွာ ဥာဏ္မရွိသူအတြက္ အဆိုးေၾကာင့္ ဂုဏ္ပ်က္တတ္ေသာ္လည္း ဥာဏ္ရွိသူအတြက္ေတာ႔ အဆိုးေၾကာင့္ပဲ
ေကာင္းဂုဏ္တက္ရပါတယ္။
ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အရဟံဂုဏ္ေတာ္ကိုပဲ ၾကည့္ပါ။ အဆိုးဆံုးကိေလသာကို အေကာင္းဆံုးနည္းနဲ႔ အၾကြင္းမဲ႔ လံုးဝအနိုင္ယူနိုင္လို႔ ရထားတဲ႔ ဂုဏ္ပုဒ္ပါ။ ကိေလသာအဆိုးေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ဂုဏ္တက္ရတာပါ။
အဆိုးဆံုးကို နိုင္ထားလို႔ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သြားတာကိုး။
တရားက်င့္တာဟာ ဆင္းရဲအပူနဲ႔ ရင္ဆိုင္လာရင္ ေနာက္ဆုတ္အရံႈးေပးဖို႔ မဟုတ္ဘူး။ အားၿပိဳင္အနိုင္ယူဖို႔သာ ျဖစ္တယ္။
သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ ဆိုးဝါးတဲ႔ ဆင္းရဲအပူကို နိုင္လို႕ရတဲ႔ အေကာင္းဂုဏ္ပဲ။
ဆိုးဝါးတဲ႔အနာေရာဂါဟာ ေဆးဝါးအာနိသင္နဲ႔ ေဆးဆရာရဲ႕စြမ္းအင္ကို ေဖာ္ထုတ္ေပးတတ္သလို ရုပ္နာမ္ခႏၶာဆင္းရဲနွင့္ ကိေလသာ အပူရွိန္မ်ားဟာလည္း တရားစြမ္းအင္အာနိသင္နွင့္ သူေတာ္ေကာင္းစြမ္းအားကို ေဖာ္ထုတ္ဂုဏ္တင္ေပးတဲ႔ တြန္းအားႀကီးမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။
ေရာဂါႀကီးေလ ေဆးဆရာအစြမ္းနဲ႔ ေဆးအစြမ္း ပိုၿပီး ေပၚလြင္ေလ ျဖစ္ရသလို ဒုကၡအပူႀကီးေလ လူ႔အစြမ္းနဲ႔ တရားအစြမ္း ပိုၿပီး ေပၚလြင္ထင္ရွားလာေလသာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
ေလာကမွာ ဘယ္အရာမဆို အေကာင္းရဲ႕ ႀကံ႕ခိုင္မႈကို
အဆိုးနဲ႔ စမ္းသပ္ရတာပါ။ အဆိုးနဲ႔ နည္းမ်ိဳးစံု အစမ္းခံနိုင္မွ အေကာင္းလို႔ အတည္ျပဳၾကပါတယ္။
လူ႔သႏၲာန္မွာ တရားစြမ္းအား တက္ မတက္ သိလိုလွ်င္
ကိေလသာျဖစ္စရာအာရံု ဆင္းရဲဒုကၡ ေလာကဓံ အာရံုမ်ားနဲ႔ စမ္းသပ္ၾကည့္ရတယ္။ အစမ္းခံနိုင္ရင္ တရားစြမ္းအား တက္ေနၿပီလို႔
သိနိုင္တယ္။ အစမ္းမခံနိုင္ရင္ ဘာမွ မရွိေသး၊ ဘာမွမစြမ္းေသးလို႔
နားလည္ရပါတယ္။
လူ႔ဘဝအဆိုးေတြဟာ လူကို ေအာက္ကို လိမ္႔က်သြားေအာင္ တြန္းခ်ပစ္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အေပၚကို တက္သြားေအာင္၊
လူ႔အရည္အခ်င္း ျမင့္မားသြားေအာင္ တြန္းတင္ေပးတဲ႔ တြန္းအားႀကီးေတြ ျဖစ္လို႔ လူရဲ႕ တကယ့္ေက်းဇူးရွင္ႀကီးေတြပါ။
အဆိုးကို ခံနိုင္မွ တကယ္႔ လူ႔စြမ္းအားပါ။ အဆိုးကို ခံနိုင္ဖို႔ လိုသလို အေကာင္းကို ခံနိုင္ဖို႔လည္း သတိထားေနရမွာပဲ။ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ႔ ေလာကထဲက အေကာင္းဆိုတာ အခ်ိန္မေရြး အဆိုးဘက္ကို ေျပာင္းလဲသြားတတ္တာေၾကာင့္ပါ။
တိပိဋကဓမၼာဘ႑ာဂါရိက ( ေယာ ) ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ တိပိဋကဓမၼလက္ေဆာင္တရား
ေတာ္မ်ား စာမ်က္နွာ ၅၅၉ မွ။
