အနာထပိ႑ိေကာ၀ါဒသုတ္
====================
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္က သူသည္ ပါဠိေတာ္မူရင္းကိုသာ အေျခခံ၍ေဟာသည္။ အ႒ကထာကို
အင္မတန္လိုမွသာ ယူသည္ဟုဆိုၿပီး ဤေဒသနာကိုေဟာပါသည္။
အနာထပိ႑ိေကာ၀ိဒသုတ္သည္ ဥပရိပဏၰာသ ပါဠိေတာ္မွ လာသည္။ အနာထပိဏ္ သူေဌးႀကီး
နာမက်န္းစဥ္ အရွင္သာရိပုတၱရာ သြားၿပီး တရားေဟာ တရားျပပံုျဖစ္သည္။
ဒီခႏၶာငါးပါးကို မစြဲလမ္းလွ်င္ ေနာက္ခႏၶာငါးပါးကို
မရဘူး ဟု အနာဂတ္ ခႏၶာငါးပါးကို ျဖတ္ေသာတရားကိုေဟာသည္။ ေ၀ဒနာနိေရာဓိ
တဏွာနိေရာေဓာ ျဖစ္ေအာင္ အနာထပိဏ္ကို ၀ိပႆနာ႐ႈခိုင္းသည္။ ေ၀ဒနာႏုပႆနာမွာ
ေ၀ဒနာကို လကၡဏာေရး သံုးပါးျဖင့္ ျမင္ေအာင္႐ႈႏိုင္
လွ်င္ ေနာင္ခႏၶာ မလာေတာ့ပါ။ နိဗၺာန္ကိုလိုခ်င္ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤဘ၀ ဟိုဘ၀
မစြဲရ။ ဒီလို မစြဲလို ႔ရွိရင္ ကိစၥၿပီးႏိုင္တယ္။ ဤတရားကိုနာၿပီးေနာက္
အနာထပိဏ္သူေဌးကြယ္လြန္ေသာအခါ တုႆိတာနတ္ျပည္မွာ နတ္ျဖစ္တယ္။
နတ္ျဖစ္ၿပီးမွ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္မွာ ျမတ္စြာဘုရားကို လာဖူးတယ္။ေလာကမွာ
ပစၥည္ေပါျခင္း အမ်ိဳးအႏြယ္ေကာင္းျခင္းေၾကာင့္ နိဗၺာန္ကိုမရႏိုင္။
မဂၢင္ရွစ္ပါးျဖင့္သာ နိဗၺာန္ကို ရႏိုင္ေၾကာင္း
ေလွ်ာက္သြားသည္။ဆရာေတာ္ႀကီးက
အနာထပိဏ္ရဲ႕ စကားကိုယူၿပီး မဂၢင္ရွစ္ပါး ပြားမ်ားမွသာ
တရားထူးရႏိုင္ေၾကာင္းကို အက်ယ္ေဟာသည္။
ထို႔ေနာက္ဆရာေတာ္က တရားအားထုတ္ေသာအခါ တရားနာၿပီးမွ ဉာဏ္ႏွင့္ခႏၶာကို
လည့္႐ႈ။ ဉာဏ္ႏွင့္ခႏၶာႏွင့္ကိုက္ေအာင္ ႏွလံုးသြင္းသင့္ေၾကာင္း ေဟာထားသည္။
ၿပီးမွ သာ၀ကပါရမီဉာဏ္ သေဘာကိုေဟာသည္။ သစၥာႏွင့္
ေလ်ာ္ေသာဉာဏ္ဆိုတာ ၀ိပႆနာဉာဏ္ပင္ျဖစ္သည္ ဟုဆိုသည္။ ထို႔ေနာက္ သစၥဉာဏ္၊
ကိစၥဉာဏ္၊ ကတဉာဏ္ သံုးမ်ိဳးကို ခြဲျခား၍ျပသည္။ ေ၀ဒနာမွန္သိရင္ သစၥဉာဏ္၊
ေ၀ဒနာေတြ ခဏခဏေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတာ ျမင္လွ်င္
ကိစၥဉာဏ္၊ ေ၀ဒနာခ်ဳပ္ဆံုးၿပီး လံုး၀မလာတာျမင္လွ်င္ ကတဉာဏ္ျဖစ္သည္ ဟုဆိုသည္။
သစၥာဆိုက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ၀ိပႆနာက စ၊ ျဖစ္ပ်က္က စ
ဟုလည္းဆရာေတာ္ကလမ္းညႊန္ျပထားသည္။ ဒါျဖင့္ ငါ့အလုပ္ဘာလဲဆိုတာ ေရွးဦးစြာ
ျဖစ္ပ်က္မႈေတြ႕ေအာင္ရွာ။ ေနာက္မွ ျဖစ္ပ်က္မႈဆံုးေအာင္လိုက္။ ၿပီးေရာဟု
အလုပ္စဥ္ကိုလည္း ညႊန္ျပထားေလသည္။ နားခ်ိန္မရေအာင္ လုပ္ရမည္ဟုလည္း ဆိုသည္။
ဤတရားတြင္၀ိပႆနာ႐ႈနည္းမ်ားကို ေတာ္ေတာ္စံုစံု ျပထားသည္။
ဆန္းလြင္(အရွင္အာဒိစၥရံသီ)
မိုးကုတ္ဝိပႆနာအလုပ္စဥ္တရားစာအုပ္
====================
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္က သူသည္ ပါဠိေတာ္မူရင္းကိုသာ အေျခခံ၍ေဟာသည္။ အ႒ကထာကို
အင္မတန္လိုမွသာ ယူသည္ဟုဆိုၿပီး ဤေဒသနာကိုေဟာပါသည္။
အနာထပိ႑ိေကာ၀ိဒသုတ္သည္ ဥပရိပဏၰာသ ပါဠိေတာ္မွ လာသည္။ အနာထပိဏ္ သူေဌးႀကီး
နာမက်န္းစဥ္ အရွင္သာရိပုတၱရာ သြားၿပီး တရားေဟာ တရားျပပံုျဖစ္သည္။
ဒီခႏၶာငါးပါးကို မစြဲလမ္းလွ်င္ ေနာက္ခႏၶာငါးပါးကို
မရဘူး ဟု အနာဂတ္ ခႏၶာငါးပါးကို ျဖတ္ေသာတရားကိုေဟာသည္။ ေ၀ဒနာနိေရာဓိ
တဏွာနိေရာေဓာ ျဖစ္ေအာင္ အနာထပိဏ္ကို ၀ိပႆနာ႐ႈခိုင္းသည္။ ေ၀ဒနာႏုပႆနာမွာ
ေ၀ဒနာကို လကၡဏာေရး သံုးပါးျဖင့္ ျမင္ေအာင္႐ႈႏိုင္
လွ်င္ ေနာင္ခႏၶာ မလာေတာ့ပါ။ နိဗၺာန္ကိုလိုခ်င္ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဤဘ၀ ဟိုဘ၀
မစြဲရ။ ဒီလို မစြဲလို ႔ရွိရင္ ကိစၥၿပီးႏိုင္တယ္။ ဤတရားကိုနာၿပီးေနာက္
အနာထပိဏ္သူေဌးကြယ္လြန္ေသာအခါ တုႆိတာနတ္ျပည္မွာ နတ္ျဖစ္တယ္။
နတ္ျဖစ္ၿပီးမွ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္မွာ ျမတ္စြာဘုရားကို လာဖူးတယ္။ေလာကမွာ
ပစၥည္ေပါျခင္း အမ်ိဳးအႏြယ္ေကာင္းျခင္းေၾကာင့္ နိဗၺာန္ကိုမရႏိုင္။
မဂၢင္ရွစ္ပါးျဖင့္သာ နိဗၺာန္ကို ရႏိုင္ေၾကာင္း
ေလွ်ာက္သြားသည္။ဆရာေတာ္ႀကီးက
အနာထပိဏ္ရဲ႕ စကားကိုယူၿပီး မဂၢင္ရွစ္ပါး ပြားမ်ားမွသာ
တရားထူးရႏိုင္ေၾကာင္းကို အက်ယ္ေဟာသည္။
ထို႔ေနာက္ဆရာေတာ္က တရားအားထုတ္ေသာအခါ တရားနာၿပီးမွ ဉာဏ္ႏွင့္ခႏၶာကို
လည့္႐ႈ။ ဉာဏ္ႏွင့္ခႏၶာႏွင့္ကိုက္ေအာင္ ႏွလံုးသြင္းသင့္ေၾကာင္း ေဟာထားသည္။
ၿပီးမွ သာ၀ကပါရမီဉာဏ္ သေဘာကိုေဟာသည္။ သစၥာႏွင့္
ေလ်ာ္ေသာဉာဏ္ဆိုတာ ၀ိပႆနာဉာဏ္ပင္ျဖစ္သည္ ဟုဆိုသည္။ ထို႔ေနာက္ သစၥဉာဏ္၊
ကိစၥဉာဏ္၊ ကတဉာဏ္ သံုးမ်ိဳးကို ခြဲျခား၍ျပသည္။ ေ၀ဒနာမွန္သိရင္ သစၥဉာဏ္၊
ေ၀ဒနာေတြ ခဏခဏေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတာ ျမင္လွ်င္
ကိစၥဉာဏ္၊ ေ၀ဒနာခ်ဳပ္ဆံုးၿပီး လံုး၀မလာတာျမင္လွ်င္ ကတဉာဏ္ျဖစ္သည္ ဟုဆိုသည္။
သစၥာဆိုက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ၀ိပႆနာက စ၊ ျဖစ္ပ်က္က စ
ဟုလည္းဆရာေတာ္ကလမ္းညႊန္ျပထားသည္။ ဒါျဖင့္ ငါ့အလုပ္ဘာလဲဆိုတာ ေရွးဦးစြာ
ျဖစ္ပ်က္မႈေတြ႕ေအာင္ရွာ။ ေနာက္မွ ျဖစ္ပ်က္မႈဆံုးေအာင္လိုက္။ ၿပီးေရာဟု
အလုပ္စဥ္ကိုလည္း ညႊန္ျပထားေလသည္။ နားခ်ိန္မရေအာင္ လုပ္ရမည္ဟုလည္း ဆိုသည္။
ဤတရားတြင္၀ိပႆနာ႐ႈနည္းမ်ားကို ေတာ္ေတာ္စံုစံု ျပထားသည္။
ဆန္းလြင္(အရွင္အာဒိစၥရံသီ)
မိုးကုတ္ဝိပႆနာအလုပ္စဥ္တရားစာအုပ္
