ေမးခြန္း>>>>> ကႆပ ဘုရားရွင္လက္ထက္က ရဟန္းတစ္ပါးသည္ အႏွစ္ႏွစ္ေသာင္း ရဟန္းတရား အားထုတ္ခဲ႔ေသာ္လည္း ေသခါနီး၌ ျမတ္ပင္ကို မေတာ္တဆ ႏွဳတ္မိေသာ ဝိနည္းျဖစ္ကို အမွတ္ရ၍ ဘုရားႏွစ္ဆူၾကား ကာလပတ္လံုး နဂါးျဖစ္ရျခင္း ၊ မလႅိကာ မိဖုရား ေသခါနီး၌ ေကာသလ မင္းၾကီးအား မုသားေျပာခဲ႔မိသည္ကို အမွတ္ရ၍ ခုႏွစ္ရက္ ငရဲက်ခဲ႔ရျခင္း ၊ တိႆ ရဟန္း ေသခါနီး၌ မိမိသကၤန္းကိုစြဲ၍ ခုႏွစ္ရက္ သန္း ျဖစ္ရျခင္းတို႔တြင္ ေသးငယ္ေသာ အျပစ္ခ်င္းတူပါလ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ ျမတ္ပင္ႏုတ္မိေသာ ရဟန္းက အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ တိရစၧာန္ ျဖစ္ရပါသနည္း။
ေျဖဆိုျခင္း>>>>> ဒါက ဘဝကို ျဖစ္ေစတဲ႔ အေၾကာင္းေလးတစ္ခုသာ ရည္ညႊန္းေျပာတာ။ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြက မတူဘူး။ ပတ္ဝန္းက်င္ အေျခအေနေတြခ်င္းက မတူၾကဘူး။ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ဟာ တူတယ္လို႔ ေျပာလို႔မရဘူးေလ။ အခု ဒီသင္တန္း တက္ေနၾကတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြေတာင္မွ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အရည္အေသြးခ်င္း ၊ သေဘာခ်င္းက တူလို႔မရဘူး။ ကြဲျပားျခားနားမွဳေတြ အျမဲတမ္း ရွိေနတယ္။ အဲဒီ မတူတဲ႔သေဘာေတြကို တူတယ္လို႔ သြားျပီး ယူဆလို႔ ရွိရင္ မွားသြားမယ္။ မတူတဲ႔ အျခားအေျခအေနေတြကို ထည့္သြင္းျပီးေတာ့ စဥ္းစားရမယ္။
ခုနတုန္းက အႏွစ္ႏွစ္ေသာင္း ရဟန္းတရား အားထုတ္ျပီးတဲ႔အခါမွာ နဂါးဘံု ေရာက္သြားတယ္ ဆိုတာက နဂါးဘဝက အသက္ရွည္တဲ႔ ဘဝမ်ိဳးကို ေရာက္သြားသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ပဲ။ ျပီးေတာ့ နဂါး ဘဝကလည္း တစ္ပိုင္းက နတ္နဂါးဆိုေတာ့ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာက တစ္ဖက္ကရွိေနတဲ႔ အေနအထား တစ္ခုေပါ့။ အဲဒီလို အေနအထားရွိတဲ႔ ဘံုဘဝ ေရာက္သြားေတာ့ သူ႔ရဲ႕သက္တမ္း(life span) အတိုင္း သြားေတာ့တာ။ သူက ကံတင္မကဘူး။ စိတ္ ၊ ဥတု ၊ အာဟာရ ေတြေရာ ဖန္တီးလာတာ။ သန္းျဖစ္တဲ႔ ကိုယ္ေတာ္က်ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အေျခအေနက သန္းဆိုတာ သက္တမ္းရွည္တဲ႔ဘဝ မဟုတ္ဘူး ၊ တိုတဲ႔ဘဝ။ သူ႔ရဲ႕ ဗီဇ ၊ ေရာက္လာတဲ႔ဘဝရဲ႕ အေျခအေနေတြကိုလည္း ထည့္ျပီး စဥ္းစားရမယ္။
ျပီးေတာ့ မလႅိကာမိဖုရားၾကီး ငရဲက်တယ္။ ငရဲမွာ သက္တမ္းမရွိဘူး။ ကံသည္ သူတို႔ရဲ႕ သက္တမ္းပဲ။ သူ႔ကံရဲ႕ အရွိန္ကုန္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းလြတ္တယ္။ ကံအရွိန္ မကုန္ေသးဘူးဆိုလ်ွင္ ဆက္သြားေနမွာပဲ။ ဘယ္ေတာ့မွ မေသဘူးတဲ႔။ "န စ တာဝ ကာလံ ကေရာတိ ၊ ယာဝ န တံ ပါပကမၼံ ဗ်ႏၲီေဟာတိ" ။ ကံ မကုန္ေသးသမ်ွ ငရဲဘံုက ဘယ္ေတာ့မွ မလြတ္ဘူး။ ဘယ္ေလာက္ညွင္းဆဲ ညွဥ္းဆဲ ၊ ဘယ္ေလာက္ ဒုကၡေတြေရာက္ေရာက္ ကံ မကုန္ေသးလ်ွင္ မေသဘူးလို႔ ဆိုတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကံသည္ ငရဲရဲ႕ life span ပဲ။ သက္တမ္းပဲ။
အဲဒီေတာ့ အေၾကာင္းတစ္ခုတည္းကို မၾကည့္ဘဲနဲ႔ အျခားအေျခအေနေကာင္းေတြ ၊ အေျခအေနမေကာင္းတာေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ဆိုတာကို ထည့္သြင္းျပီး စဥ္းစားရမယ္။ သူလည္း ေကာင္းတာလုပ္တာပဲ ၊ ငါလည္း ေကာင္းတာ လုပ္တာပဲ။ သူလည္း မေကာင္းတာ လုပ္တာပဲ ၊ ငါလည္း မေကာင္းတာလုပ္တာပဲ။ အက်ိဳးေပးခ်င္းက်ေတာ့ တူတယ္ ၊ မတူဘူးလို႔ သြားေျပာလို႔ မရဘူး။ ရာဇဝတ္မွဳ တစ္ခု က်ဴးလြန္တာေတာင္မွ လြတ္တဲ႔သူက လြတ္သြားတာပဲ ၊ ခံရတဲ႔သူက ခံရတယ္ေလ။ ဘာျဖစ္လို႕တုန္းဆိုေတာ့ အေျခအေနခ်င္း မတူလို႔။ ဒါ အေျခအေနေခၚတယ္။
ေလာဏကပလႅသုတ္မွာ ဘာေဟာထားသလဲ ဆိုေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက ဆားခဲေလးတစ္ခုကို ဖန္ခြက္တစ္ခုထဲမွာရွိတဲ႔ ေရထဲကို ထည့္လိုက္လို႔ရွိရင္ အဲဒီေရသည္ ေသာက္မရေအာင္ ငန္သြားႏိုင္တယ္။ သို႔ေသာ္ အဲဒီဆားခဲကိုပဲ ေရကန္ၾကီးထဲ ၊ ျမစ္ထဲမွာ ထည့္လိုက္မယ္ဆိုလ်ွင္ ဘာအရသာမွ မေပၚဘူး ၊ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ အဲဒါလိုပဲ လူမွာ တခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာ ေကာင္းတာေတြ လုပ္ထားတာက အမ်ားၾကီး ၊ မေကာင္းတဲ႔ အကုသိုလ္ မေတာ္တဆ လုပ္မိဦး ၊ သူက်ေတာ့ ေပ်ာက္သြားတယ္။ မဝင္လာေတာ့ဘူး။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ေကာင္းတာက မရွိဘူး။ မေကာင္းတာေတြက မ်ားေနတယ္ဆိုလ်ွင္ ခုနကဆားခဲကို ဖန္ခြက္ထဲက ေရထဲ ထည့္လိုက္သလိုပဲ။ သူက်ေတာ့ ပိုခံရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႕မွာ အေျခအေနေကာင္းေတြ မရွိဘူး။
အဲဒီသေဘာေတြကို ထည့္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုလ်ွင္ ကံက အက်ိဳးေပးတယ္ဆိုတဲ႔ ေနရာမွာလည္း အေျခအေနေတြေပၚမွာ မူတည္တယ္။ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦးဟာ အေျခအေနခ်င္း မတူဘူး။ မတူလ်ွင္ အက်ိဳးေပးတာခ်င္းလည္း မတူႏိုင္ဘူး။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာျပဳ တကၠသိုလ္
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္
ေဒါက္တာ နႏၵမာလာဘိဝံသ
ရွင္းလင္း ေဟာၾကား ေျဖဆိုေတာ္မူေသာ
"ဓမၼဗ်ဴဟာ သင္တန္းသားမ်ား ၏ ေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖဆိုျခင္း"
အေၾကာင္း တရားေဒသနာေတာ္မွ
ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပကာ ဓမၼဒါန ျပဳအပ္ပါသည္
ေျဖဆိုျခင္း>>>>> ဒါက ဘဝကို ျဖစ္ေစတဲ႔ အေၾကာင္းေလးတစ္ခုသာ ရည္ညႊန္းေျပာတာ။ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြက မတူဘူး။ ပတ္ဝန္းက်င္ အေျခအေနေတြခ်င္းက မတူၾကဘူး။ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ဟာ တူတယ္လို႔ ေျပာလို႔မရဘူးေလ။ အခု ဒီသင္တန္း တက္ေနၾကတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြေတာင္မွ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အရည္အေသြးခ်င္း ၊ သေဘာခ်င္းက တူလို႔မရဘူး။ ကြဲျပားျခားနားမွဳေတြ အျမဲတမ္း ရွိေနတယ္။ အဲဒီ မတူတဲ႔သေဘာေတြကို တူတယ္လို႔ သြားျပီး ယူဆလို႔ ရွိရင္ မွားသြားမယ္။ မတူတဲ႔ အျခားအေျခအေနေတြကို ထည့္သြင္းျပီးေတာ့ စဥ္းစားရမယ္။
ခုနတုန္းက အႏွစ္ႏွစ္ေသာင္း ရဟန္းတရား အားထုတ္ျပီးတဲ႔အခါမွာ နဂါးဘံု ေရာက္သြားတယ္ ဆိုတာက နဂါးဘဝက အသက္ရွည္တဲ႔ ဘဝမ်ိဳးကို ေရာက္သြားသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ပဲ။ ျပီးေတာ့ နဂါး ဘဝကလည္း တစ္ပိုင္းက နတ္နဂါးဆိုေတာ့ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာက တစ္ဖက္ကရွိေနတဲ႔ အေနအထား တစ္ခုေပါ့။ အဲဒီလို အေနအထားရွိတဲ႔ ဘံုဘဝ ေရာက္သြားေတာ့ သူ႔ရဲ႕သက္တမ္း(life span) အတိုင္း သြားေတာ့တာ။ သူက ကံတင္မကဘူး။ စိတ္ ၊ ဥတု ၊ အာဟာရ ေတြေရာ ဖန္တီးလာတာ။ သန္းျဖစ္တဲ႔ ကိုယ္ေတာ္က်ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အေျခအေနက သန္းဆိုတာ သက္တမ္းရွည္တဲ႔ဘဝ မဟုတ္ဘူး ၊ တိုတဲ႔ဘဝ။ သူ႔ရဲ႕ ဗီဇ ၊ ေရာက္လာတဲ႔ဘဝရဲ႕ အေျခအေနေတြကိုလည္း ထည့္ျပီး စဥ္းစားရမယ္။
ျပီးေတာ့ မလႅိကာမိဖုရားၾကီး ငရဲက်တယ္။ ငရဲမွာ သက္တမ္းမရွိဘူး။ ကံသည္ သူတို႔ရဲ႕ သက္တမ္းပဲ။ သူ႔ကံရဲ႕ အရွိန္ကုန္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းလြတ္တယ္။ ကံအရွိန္ မကုန္ေသးဘူးဆိုလ်ွင္ ဆက္သြားေနမွာပဲ။ ဘယ္ေတာ့မွ မေသဘူးတဲ႔။ "န စ တာဝ ကာလံ ကေရာတိ ၊ ယာဝ န တံ ပါပကမၼံ ဗ်ႏၲီေဟာတိ" ။ ကံ မကုန္ေသးသမ်ွ ငရဲဘံုက ဘယ္ေတာ့မွ မလြတ္ဘူး။ ဘယ္ေလာက္ညွင္းဆဲ ညွဥ္းဆဲ ၊ ဘယ္ေလာက္ ဒုကၡေတြေရာက္ေရာက္ ကံ မကုန္ေသးလ်ွင္ မေသဘူးလို႔ ဆိုတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကံသည္ ငရဲရဲ႕ life span ပဲ။ သက္တမ္းပဲ။
အဲဒီေတာ့ အေၾကာင္းတစ္ခုတည္းကို မၾကည့္ဘဲနဲ႔ အျခားအေျခအေနေကာင္းေတြ ၊ အေျခအေနမေကာင္းတာေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ဆိုတာကို ထည့္သြင္းျပီး စဥ္းစားရမယ္။ သူလည္း ေကာင္းတာလုပ္တာပဲ ၊ ငါလည္း ေကာင္းတာ လုပ္တာပဲ။ သူလည္း မေကာင္းတာ လုပ္တာပဲ ၊ ငါလည္း မေကာင္းတာလုပ္တာပဲ။ အက်ိဳးေပးခ်င္းက်ေတာ့ တူတယ္ ၊ မတူဘူးလို႔ သြားေျပာလို႔ မရဘူး။ ရာဇဝတ္မွဳ တစ္ခု က်ဴးလြန္တာေတာင္မွ လြတ္တဲ႔သူက လြတ္သြားတာပဲ ၊ ခံရတဲ႔သူက ခံရတယ္ေလ။ ဘာျဖစ္လို႕တုန္းဆိုေတာ့ အေျခအေနခ်င္း မတူလို႔။ ဒါ အေျခအေနေခၚတယ္။
ေလာဏကပလႅသုတ္မွာ ဘာေဟာထားသလဲ ဆိုေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက ဆားခဲေလးတစ္ခုကို ဖန္ခြက္တစ္ခုထဲမွာရွိတဲ႔ ေရထဲကို ထည့္လိုက္လို႔ရွိရင္ အဲဒီေရသည္ ေသာက္မရေအာင္ ငန္သြားႏိုင္တယ္။ သို႔ေသာ္ အဲဒီဆားခဲကိုပဲ ေရကန္ၾကီးထဲ ၊ ျမစ္ထဲမွာ ထည့္လိုက္မယ္ဆိုလ်ွင္ ဘာအရသာမွ မေပၚဘူး ၊ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ အဲဒါလိုပဲ လူမွာ တခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာ ေကာင္းတာေတြ လုပ္ထားတာက အမ်ားၾကီး ၊ မေကာင္းတဲ႔ အကုသိုလ္ မေတာ္တဆ လုပ္မိဦး ၊ သူက်ေတာ့ ေပ်ာက္သြားတယ္။ မဝင္လာေတာ့ဘူး။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ေကာင္းတာက မရွိဘူး။ မေကာင္းတာေတြက မ်ားေနတယ္ဆိုလ်ွင္ ခုနကဆားခဲကို ဖန္ခြက္ထဲက ေရထဲ ထည့္လိုက္သလိုပဲ။ သူက်ေတာ့ ပိုခံရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႕မွာ အေျခအေနေကာင္းေတြ မရွိဘူး။
အဲဒီသေဘာေတြကို ထည့္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုလ်ွင္ ကံက အက်ိဳးေပးတယ္ဆိုတဲ႔ ေနရာမွာလည္း အေျခအေနေတြေပၚမွာ မူတည္တယ္။ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦးဟာ အေျခအေနခ်င္း မတူဘူး။ မတူလ်ွင္ အက်ိဳးေပးတာခ်င္းလည္း မတူႏိုင္ဘူး။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာျပဳ တကၠသိုလ္
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္
ေဒါက္တာ နႏၵမာလာဘိဝံသ
ရွင္းလင္း ေဟာၾကား ေျဖဆိုေတာ္မူေသာ
"ဓမၼဗ်ဴဟာ သင္တန္းသားမ်ား ၏ ေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖဆိုျခင္း"
အေၾကာင္း တရားေဒသနာေတာ္မွ
ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပကာ ဓမၼဒါန ျပဳအပ္ပါသည္
No comments:
Post a Comment